Geduld is een schone zaak. Als er iets is wat wij de afgelopen maanden hebben geleerd tijdens ons emigratie-avontuur, is dit het wel! Laten we zeggen dat de Italiaanse manier van dingen regelen iets anders werkt dan we zijn gewend. Het leverde ons een reeks van bijzondere ervaringen op die we je niet willen onthouden. We nemen je heel graag mee in onze oorspronkelijke plannen voor én hoe we ze een klein beetje hebben moeten bijschaven.
Maart 2022. Het voelt als een bijzonder moment als we worden geïntroduceerd bij de burgemeester van Mogliano. We moeten nog veel leren en ontdekken over ons toekomstige land, maar één ding weten we al wel: burgemeesters zijn in Italië heeeel belangrijk. Met een Powerpoint presentatie van onze plannen en vol goede moed schuiven we aan aan het bureau van de enorm vriendelijke, vrouwelijke burgemeester, die ons hartelijk en vol nieuwsgierigheid ontvangt. De plannen die we hebben voor onze toekomstige glamping vallen bij haar in de smaak en haar enthousiasme doet ons geloven dat niets onze plannen nog in de weg staat. Een kleine inschattingsfout zo blijkt later.
Maar eerst even terug naar onze plannen, versie 1.0. Het idee voor Villa Rilassati was simpel: een kleinschalig vakantie resort waar persoonlijke aandacht, service en luxe accomodaties centraal staan. Waar je als stel of gezin kunt komen genieten van de prachtige omgeving, het heerlijke klimaat, la dolce vita en unieke accomodaties. Een vakantie om voor altijd te herinneren! Onze gasten wilden wij graag verwelkomen in een luxe appartement en twee originele én heel bijzondere glamping accomodaties. Zonder al te veel te verklappen: vergeet de welbekende Safari tent. Wij zagen een veel originelere accomodatie voor ons (en ook de burgemeester maakte een sprongetje).
De betekenis van ‘piano piano’ ontdekten we als eerste tijdens onze inschrijving in de gemeente. Aangekomen op het gemeentehuis stelde we onszelf netjes voor en legde we onze paspoorten en benodigde documenten op de toonbank. Zo geregeld zou je denken, maar zo makkelijk zou het niet gaan. Een boekwinkel aan formulieren volgde. Na drie bezoeken en een kleine acht uur in de wachtruimte van het gemeentehuis (waar ze overigens niet bekend zijn met het fenomeen ‘koffie-apparaat) waren we dan eindelijk bijna officieel inwoners van Mogliano. Het enige wat we nog moesten doen was zorgen dat we thuis waren op het moment dat de politie langs zou komen om te controleren dat we echt in ons nieuwe huis woonden. Dit zouden ze binnen 45 dagen doen. Braaf als we zijn bleven we netjes thuis, wachtend op het hoge bezoek. Na ongeveer een maandje was het dan eindelijk zo ver. De Polizia Locale kwam de oprit opgereden en was binnen 5 minuten weer weg. Dat was dan wel weer snel!
Onze eerste echte ervaring met de gemeente had ons wakker geschud. Om alles goed te kunnen regelen voor alle vergunningen namen we een commercialista in de hand. Op zijn verzoek gingen we nogmaals naar het gemeentehuis zodat hij met de desbetreffende ambtenaar “even” alles kon doorspreken. Het werd helaas geen leuk gesprek. De glamping die wij voor ogen hadden kon in de ogen van de Ufficio Technico niet gerealiseerd worden. De bestemming van onze grond is agrarisch: onze grond ligt buiten de stadsmuren en heel lang geleden had er een boerderij gestaan. We moesten maar een agriturismo starten: een agrarisch bedrijf met als extra inkomstenbron vakantie accomodaties. Onze commercialista reageerde verbaasd en vroeg hem hoe hij zichzelf dat voor zich zag.. Zonder landbouw perceel bij het huis, maar slechts een beschermd bos op een helling. En zonder enige agrarische ervaring. Daarop kwam geen antwoord. Die oplossing moesten we zelf maar bedenken met een geometra.
Helaas lukte het ook de geometra (bouwkundige) niet om onze eigenwijze vriend van de gemeente te overtuigen van onze plannen. Inmiddels zijn we, na gesprekken met Italiaanse vrienden uit het dorp, achter de ware reden van deze stugge gesprekken. De beste man bij de gemeente zit graag iedereen in het dorp dwars zo lijkt het. De oplossing? Geduld hebben en zoeken naar die ene regel waarmee we de andere regel kunnen omzeilen. En misschien nog een gezellig gesprek bij de burgemeester. Zoals je misschien al hebt gelezen in de blog over dromen & doen: wij geven niet snel op. Die glamping gaat er komen! Het duurt alleen iets langer dan we hadden gehoopt.
Leave a Reply